Chaos in je huis......

HanneZ raakt voller dan vol, een vicieuze cirkel.....

Mijn ex gaat "ons" echtelijk  huis samen met zijn vriendin verruilen voor een vrijstaand huis. Hij gaat tijdelijk in "onze" caravan wonen op de plaats waar ook het nieuwe huis geplaatst wordt. Dit was vroeger al een droom van mijn ex, om een stuk grond te kopen met een bouwvallig huis om daar dan een nieuw huis te kunnen bouwen en nu is het hem gelukt met  medewerking van zijn vriendin.
Met mij had hij dit nooit kunnen bereiken, omdat 'ik' toen geen baan buiten de deur had zoals mijn ex dat toen liever had, zodat er dus maar één salaris was. Hij wilde toen graag dat ik een goede moeder was die om vijf uur een lekker prakje op tafel had en het huis aan kant had en met een bakkie thee zat te wachten op de kinderen die uit school kwamen en ook op man-lief als hij thuis kwam uit het werk.

mijn kinderen en hun vijfde "zus"

Nog even en dan is alles wat mij aan een leven samen zou kunnen herinneren samengebracht tot een paar fotoboeken met foto's en ander emotioneel plakmateriaal en wat losse spulletjes voor de kinderen. Verder is alles verdwenen, behalve de kinderen zelf......die kun je niet laten verdwijnen gelukkig. Daar kun je geen bord "TE KOOP" op hangen wanneer je een ander leven begint........GELUKKIG NIET, mijn kinderen zijn het mooiste geschenk in mijn leven al zou ik niets anders meer hebben op deze wereld!


Ik had bij de scheiding een groot aantal spullen achtergelaten omdat ik het punt één niet kwijt kon hier in de flat en punt twee omdat ik in mijn uppie liep te verhuizen met een oude Opel Corsa dus daar zonder hulp geen grote spullen in kon krijgen. Mijn ex had zich inmiddels al gesetteld op een boerderij die hij toen kon huren voor de prijs van alleen de "energie-rekening" en kon/wilde mij niet helpen bij mijn verhuizing.
Omdat ik klein ben, kon ik ook niet in al de zolderluiken komen waar de "bewaarspullen" lagen van de baby-tijd van onze kinderen. Zodoende had ik gevraagd of hij alsjeblieft deze spullen wilde bewaren voor mij, er vanuit gaande dat hij niet weg wilde uit dit huis........

In deze flat ben ik nog steeds druk bezig me een weg te banen tussen dozen en kratten, die hier dus al zo'n zes jaar staan maar waar ik heel veel tijd voor nodig heb om die te legen. Nu komt daar steeds wat bij van de achtergebleven spullen  die mijn ex niet mee kan/wil verhuizen. Wat dan op de "zussen-avond"(lees zo mogelijk iedere dinsdagavond) meegebracht wordt door de dochter die bij haar vader woont.

de vertrouwde verhuisdozen

De herinneringen zijn al een stuk minder pijnlijk geworden omdat er heel veel goede nieuwe dingen in mijn leven zijn gekomen. Het zou dus zomaar eens kunnen dat ik de energie heb om van ál die dozen in één klap een paar naslagwerken te plakken in de aankomende zomervakantie omdat ik dan eindelijk door de verhuizing van mijn ex alle spullen bij elkaar kan vinden maar ik heb nu eerlijk gezegd geen overzicht meer......nu komen die slaapzakken hier (die van de camping waren), de doos met de eerste babykleertjes, de doos met de eerste schooltasjes van alle kinderen, mijn ingelijste bruidsboeket, de videobanden waar de kinderen altijd naar keken totdat de dvd-speler dat verstoorde (omdat je dan niet al die video's weer gaat vervangen voor dvd's), de bak met babyborn-poppen en hun kleertjes die door oma gemaakt zijn. Het is allemaal zo leuk om dat uit te pakken met de kinderen erbij en eerst door hun de waarde laat bepalen van het bewaren......waarschijnlijk staan ze dus nog wel een poosje in de huiskamer...........

Een CHAOS IN JE HUIS IS OOK EEN CHAOS IN JE HOOFD maar wat was er dan bij mij eerder?????
Ik weet niet waar ik moet beginnen.......mijn hoofd moet leeg, dus zou ik me bezig moeten houden met opruimen en weggooien, maar als ik nu in al die emotioneel volgeladen dozen ga kijken weet ik niet of mijn hoofd daar leger van wordt.......en dan schrijf ik meestal veel maar dan heb ik weer geen tijd om op te ruimen.......pfffffff, ik en mijn persoonlijke vicieuze cirkel........